Het is even muisstil. Je kunt een speld horen vallen en dat is in zo’n stad als Leiden toch een zeldzaam gebeuren. Ik kijk hem aan, zucht en schud mijn hoofd. Stiekem weet ik wat er komen gaat. De vragen, het ongeloof en mijn irritatie.
“Dus jij drinkt niet.”
Wie weet plant ik mijn vuist wel op zijn neus. Met zijn bloedgroep alcohol herinnert de DrunkJunk zich morgen vast niets. Zo wel, dan kan hij trots tegen zijn vriendjes vertellen dat hij tikken gehad heeft van een onschuldig stads meisje. Een straight edge meisje, om zijn schaamte nog wat aan te dikken.
“Nee is nee. Als ik ja had willen zeggen, dan had ik dat wel gedaan.”
Misschien zou ik eens een workshop standvastigheid moeten geven. Speciaal voor tienerdames die het allemaal even niet meer weten. Meisjes die daar dan zitten, verstopt achter hun Iphone. Weggedoken achter hun plamuur en de hedendaagse filters. Stiekem niet weten waar ze mee bezig zijn en daarom maar met de stroming mee gaan.
“Liselotte zei dat ze gewoon flow had.”
Mevrouw Onschuld sprak de sterren uit de lucht. Zonder adem te halen vertelde ze binnen enkele minuten de laatste waarheden over Lisselotje en even zag ik de twijfel in haar ogen. Ons lieve kleine onschuldje heeft sinds een paar dagen een vriendje. Hij kwam plots aanwaaien en samen genoten ze van alle tijd die ze samen konden hebben.
Samen is tegenwoordig nog zelden alleen. De roddels die bijna de mobieltjes uitspringen zorgen voor belachelijke situaties. Voor twijfel, en het welbekende schapen gedrag.
“Ze gaat zomaar naar bed met al die jongens. Liselotte zegt dat zoiets heel gewoon is. Dat jullie dat ook doen.”
Daar zit ik dan, met water in mijn luchtpijp. Neem nooit geen slok water wanneer je in gesprek bent met een zestienjarige. Het is gewoon een slecht idee. Snel draai ik mijn hoofd naar haar toe. Ik staar en zie de kalmte in haar ogen.
Zou ze echt denken dat dit normaal is? Is het misschien ook wel ergens geaccepteerd? Welk antwoord moet ik geven? Het beleefde? De kille waarheid? Of zal ik zwijgen? Nee, ik ben haar moeder niet.
“Als je goedkoop normaal vindt, ja dan heeft Lisje gelijk.”
De onschuld zucht opgelucht. De stress loopt uit haar ogen weg en snel stopt ze een paar verdwaalde lokken achter haar oor. Ik vertelde haar de waarheid. Mijn waarheid, maar ook die van de ander. Hoe dingen tegenwoordig soms als doodgewoon gezien worden en dat alleen zij de beslissing kon maken.
Je niet laten dwingen, door niemand. Zelfs niet door personen die zeggen dat ze van je houden. Want wees eerlijk, iemand die echt van je houdt.. die dwingt niet.
“Ja! En nee is ook echt nee!”, schreeuw onzeย Dame Reinheid.
Daar keek ik even terug in het verleden. Mevrouw Onschuld vertelde mij, wat ik vroeger aan mijn vriendinnen vertelde. Wat ik stiekem nog steeds soms zwats. Nee, is nee. In welk opzicht dan ook. Je hoeft je niet te veranderen, omdat anderen het normaal vinden.
Wat normaal is voor hun, is de hel voor een ander.
Dus, die cursus star blijven.. is zo’n slecht idee nog niet.
Bron afbeelding.
Roodkapje en de boze wolf
kleine meisjes worden groot, kleine jongens ook
met รฉรฉn klein verschil
die hoeven geen morning-afterpil
wanneer er eentje met een maagd het bed indook
Lenjef 8D
Yeah alleen daarom zullen sommige ‘ouders’ al heel blij zijn met hun zoons. Hij is waar, en grappig. I like it!
Dit verhaal vind ik nog al best tegenvallen ๐
Jij valt soms tegen.
Nee is inderdaad nee. Bij mij ook. Gelukkig heb ik een beetje mijn voorkomen mee dat als ik nee zeg niemand aandringt.
En anders bel ik jou, en kan je je vuist op een neus plaatsen ๐ want wat een heerlijk zinnetje is dat.
<3 the music
Call the mepper! ๐ Nee is nee, en zal dat altijd wel blijven. Alleen als ik daar dan sta, met die piepstem van me.. nemen ze me niet altijd serieus.
Thnxx!
Gewoon een beetje gaan oefenen in het grunten. ๐
Nee is vasthouden aan je eigen grenzen. Hoe moet een ander jouw grenzen respecteren als je het zelf niet doet.
Helemaal waar, als we onze eigen grenzen al niet kunnen respecteren en bij blijven… waarom zou een ander dat dan wel doen. True that!
Duidelijk je grenzen aangeven is een leerproces.
De een is hier vlotter in dan de ander.
Jammer genoeg blijven er altijd nog doven en slechthorenden voor een duidelijk NEE!
Vriendelijke groet,
Misschien moeten de doven en slechthorende dan even naar de dokter. Ik wil ze wel brengen! ๐
Is het misschien mogelijk dat Shirel straks bij jou nog een lesje gaat volgen. Gewoon uit voorzorg zeg maar.
Love As Always
Di Mario
Met zo’n geweldige, en liefdevolle opvoeding gaat het helemaal goed komen. De basis en het begrip gaan er voor zorgen dat Shirel later een prachttoekomst krijgt. En degene die de nee niet verstaan, een dikke schop onder de ass geeft!
Nee is nee. Dat wist mijn dochtertje al toen ze twee was. Eerlijk = heerlijk!
Ik kom via John even bij je langs. Je schrijft leuk. Binnenkort kom ik even bij je neuzen.
Groetjes Kakel (http://kakelbont.freeweb.nl
PS de link zet ik erbij omdat mijn blog moeilijk te vinden is, en dus niet bedoeld is omdat je verplicht moet reageren. Moeten doe ik namelijk alleen op het toilet ๐
Die kakel kan er ook wel wat van hoor….. Van dat schrijven bedoel ik dan..
Love As Always
Di Mario
Lieve Kakel, ik kom heel soms schaamteloos bij je spieken. Jij bent de topper achter het verhaal schaamluis! Dankjewel voor de lieve woorden ๐
Ik heb beide partijen grootgebracht en was net zo bezorgd voor m’n zoon als voor m’n dochter.
Maar jij bent ook geen ‘moeder’, jij bent een Moeder!
Hahaha, ALLE moeders zijn leeuwinnen.
Geen rechtgeaarde vrouw wil een zoon die hem zomaar overal instopt. Wij zijn degenen die hen respect voor vrouwen bijbrengen.
Ik ken maar รฉรฉn manier; praten. Soms ook met humor.
Jongeren die goed in hun vel zitten zijn assertief. Hoeven niet met de meute mee te lopen, de meute loopt met hen mee.
De laatste zin vind ik zo mooi, echt.. Helemaal waar.
Gelukkig ben ik nooit met de kudde meegelopen als dat als normaal werd beschouwd, ik heb altijd stevig in mijn schoenen gestaan dankzij de opvoeding van mijn mams en nee was nee en wat normaal was bepaalde ik zelf niet vriendinnetjes.
Er zijn maar weinig meiden die dat kunnen, vreemd genoeg zien leeftijdsgenootjes het rond die leeftijd als een zwakte. Terwijl sommige volwassenen er nog iets van kunnen leren. Stevige schoenen aan en blijven staan!